تست میکروبی هوای فشرده بر حسب استاندارد ISO 8573-7

هوای فشرده ابزاری بسیار حیاتی است اما اغلب دست کم گرفته می شود.
کیفیت هوای فشرده باید به طور دوره‌ای پایش شود تا استانداردهای ملی و بین‌المللی برآورده شود.
یکی از تست های پایش، تست میکروبی هوای فشرده است.
سازمان بین المللی استاندارد (ISO) استانداردهای کلاس جهانی را برای محصولات، خدمات و سیستم ها منتشر می کند.
این استانداردها در نهایت کیفیت، ایمنی و کارایی را تضمین می کنند.
ISO 8573 یک استاندارد در دسترس برای رسیدگی به کیفیت در سیستم هوای فشرده است.
این استاندارد شامل نه بخش است که به کلاس های خلوص، مشخصات و رویه ها می پردازد.
ISO 8573-7 ویرایش ۲۰۰۳، بعنوان جدیدترین نسخه، می‌تواند در برنامه‌های تست میکروبی هوای فشرده همه صنایع مورد استفاده قرار گیرد.
این استاندارد شامل هر دو روش آموزنده و هنجاری است.
اما هیچ اطلاعاتی از محدودیت های شمارش کلنی برای تعداد میکروب ها را ندارد.
در این استاندارد، مشخصات برای نمونه های بدون نیاز به شمارش مورد نیاز وجود دارد.
در ادامه این مقاله، روش‌های تست استاندارد ISO8573-7 و تجزیه و تحلیل برای آلاینده‌های میکروبیولوژیکی زنده و چگونگی استفاده اساسی از آن در پایش میکروبی هوای فشرده تمرکز خواهد کرد.

انتخاب روش تست میکروبی هوای فشرده که متناسب با نیاز شما باشد!

تجزیه و تحلیل داده های کوچک در خروجی های استفاده در سراسر سیستم هوای فشرده در یک زمان معین، به عنوان پنجره ای برای کنترل تاسیسات عمل می کند.
حفظ کنترل به معنای نگهداری پیشگیرانه مناسب، برنامه ریزی نظارت بر فعالیت های میکروبی و ارزیابی ریسک است که باید برای صنعت تحت نظارت مناسب باشد.
بسیاری از نهادهای اعتباربخشی می‌توانند در درک محدودیت‌های تست میکروبی هوای فشرده کمک کنند.
ابتدا باید طرح پایش میکروبی هوای فشرده تصویب شود.
سپس یک روش نمونه برداری که نتایج مناسب با محدودیت ها و مشخصات آن را در اختیار شرکت قرار دهد، باید ایجاد شود.
این امر مستلزم استفاده از روشی است که به طور دقیق حجم خاصی از هوا را برای تجزیه و تحلیل بار میکروبی در داخل سیستم هوای فشرده آزمایش شده اندازه گیری و نمونه برداری می کند.

امروزه با جستجو در اینترنت، می‌توانید گزینه‌های زیادی را پیدا کنید.
از سمپلرهای کوچک و براق قابل حمل گرفته تا قطعات قوی تجهیزات مانند سمپلر SAS Pinocchio Super II.
هنگام انتخاب تجهیزات برای آزمایش، باید تکنسین و ناظر کتابچه راهنمای سازنده اصلی تجهیزات (OEM) را مطالعه کنند.
این امر سبب می شود تا محدودیت های آن محصول مشخص گردد.
به عنوان مثال، سمپلرهای قابل حمل سبک و قابل حمل هستند، توصیه‌های OEM ممکن است بیان کند:

«به دلیل الگوی جریان هوا در داخل واحد، شمارش CFUها توصیه نمی‌شود.
بلکه باید به نتایج به صورت کیفی نگریست.»

این ابزار برای نتایج باینری کیفی ایده آل است.
اما اطلاعات مفیدی را برای تعداد کل صفحات الزامی شده توسط ISO 8573-7 یا هر طرح نظارتی که نیاز به شمارش واحدهای تشکیل دهنده کلونی معتبر دارد، ارائه نمی دهد.

نمونه هایی از سمپلرهای کاربردی سیستم هوای فشرده

در تست میکروبی هوای فشرده برخی از سمپلرهای ضربه ای میکروبی، مانند SAS Pinocchio Super II، برای پخش جریان هوا از یک خروجی تنظیم شده طراحی شده‌اند.
این سمپلر سرعت جریان را برای دستیابی به نرخ توصیه شده توسط OEM اندازه‌گیری می‌کنند.
این امر به کاربر نهایی اجازه می دهد تا تنها زمان مورد نیاز برای رسیدن به حجم کل هوای نمونه مورد نظر را نظارت کند. (در بیشتر موارد ۱۰۰۰ لیتر).

هنگام استفاده از سمپلرهای ضربه‌ای، سرهای نمونه‌گیری مختلفی برای پخش کردن هوا روی صفحه آگار گیرنده وجود دارد.
سمپلرهای شکافی و سمپلرهای غربالی از رایج ترین سمپلرها در تست میکروبی هوای فشرده هستند.

رایج‌ترین سؤال در مورد سمپلرهای غربالی این است که آیا باید تنظیمات اصلاحات را برای گزارش تحلیل پس از آن لحاظ کرد یا خیر.
اگر از سمپلر غربالی استفاده می‌شود، به جدول زیر از SAS 180 Microbial Air Samplers توجه کنید.
SAS Pinocchio Super II از همان سر غربال سر سمپلر هوای محیطی SAS 180 استفاده می‌کند.
پس می‌توان از اطلاعات این جدول استفاده کرد:

در تست میکروبی هوای فشرده، تصحیح در تعداد واحدهای تشکیل دهنده کلنی نهایی انجام می شود که با تعداد سوراخ های داخل سر نمونه برداری نسبت به اندازه صفحه مطابقت دارد.
تنظیم تصحیح را می توان به نمایندگی از تمام سرهای نمونه سوراخ دار با ضربه گیر ۲۱۹ سوراخ، ۴۰۱ یا ۴۸۷ سوراخ برای امکان آماری عبور ذرات متعدد از همان سوراخ روی سطح آگارز استفاده کرد.
اگر محدودیت‌های میکروبی تأسیسات به تعدیل اصلاحات نیاز داشته باشد، در این صورت موضوع قابل بحث است.

ISO 8573-7 به دو پرده (blind) و یک بلنک استریل نیاز دارد.

ISO 8573-7 حکم می کند که دو نوع کنترل وجود دارد که “باید” عاری از آلودگی باشند.
اولین نوع از صفحات کنترل در تست میکروبی هوای فشرده، پرده (Blind) نامیده می شود.
در پایش میکروبی هوای فشرده این پرده ها (قبل و بعد) برای تأیید این است که هیچ گونه آلودگی خارجی یا ناخواسته از متغیرهای خارجی (تکنسین های نمونه برداری و محیط) وارد نمونه بردار هوا یا سطح آگاروز نشده است.
لازم به ذکر است که عدم استفاده از تکنیک آسپتیک می تواند باعث از کار افتادن نقطه نمونه برداری شود.
در نتیجه می تواند هزینه های برنامه ریزی نشده و آزمایش مجدد را به همراه داشته باشد.
Blind با حرکات مشابه نمونه هوای فشرده گرفته می شود،.
اما هیچ هوایی نباید وارد سر قیف شود یا بر آگاروز ضربه بزند.
دو پرده گرفته می شود، یکی قبل از نقطه استفاده و دیگری بعد از آن.
نوع دوم صفحه کنترل مورد نیاز، یک صفحه کنترل منفی یا خالی استریل است.

هیچ نامی در استاندارد ISO برای این صفحه کنترل وجود ندارد، اما توضیحی به شرح زیر وجود دارد:

“در تست میکروبی هوای فشرده، با استفاده از این وسیله، “از نظر جغرافیایی” یک پلیت را در هر فاصله از سازنده ای که پلیت ها را با آگار پر کرده است، پیدا کنید.
سپس به محل نمونه برداری و آزمایشگاه ببرید تا از نظر آلودگی های ناخواسته بررسی شود.
ظرف متعاقباً رشدی نشان نخواهد داد.»

تنها هدف این پلیت باز نشدن تا انتهای طول عمر تا تجزیه و تحلیل نهایی در آزمایشگاه است.
هر دو کنترل باید کمتر از ۱ CFU/plate باشند تا طبق ISO 8573-7 پاس شوند.
این مولفه تنها مشخصات و محدودیت های میکروبی پایدار در ISO 8573-7:2003 است.

گرفتن نمونه هوای فشرده از سیستم هوای فشرده آسان است!

بیشتر سمپلرهای ضربه‌ای از یک لوله استریل برای نمونه‌برداری از هوای خروجی به درگاه ورودی برای آنالیز ساخته می‌شوند.
به دلایل سادگی، در این مقاله بر استفاده از سمپلر پینوکیو Super II تمرکز خواهیم کرد.
سپس هوای فشرده از یک منیفولد عبور داده می شود.
این خود، هوا را از طریق فلومتر کالیبره شده و گیج فشار اندازه گیری می کند.
بر اساس OEM، هوای فشرده باید به اندازه (در این مورد ۱۰۰LPM) با فشار زیر ۳ بار اندازه گیری شود.

پس از تعیین میزان جریان، دریچه هوا به سنسور فشار و فلومتر هوای فشرده بسته می شود.
هیچ تنظیماتی در ولو ورودی انجام نشد.
پس اکنون می توان ولو سر قیف نمونه برداری را برای اندازه گیری به طور کامل باز کرد.

برای محاسبه زمان های اندازه گیری نسبت به سرعت جریان هوا، جدول زیر را ببینید.
هنگامی که زمان مناسب برای نمونه برداری ۱۰۰۰ لیتر سپری شد، دریچه ورودی بسته می شود.
سپس برای تست میکروبی هوای فشرده صفحه به صورت آسپتیک برداشته می شود.
پلیت برچسب گذاری می شود و برای تجزیه و تحلیل به آزمایشگاه ارسال می شود.
سپس محیط نمونه برداری برای آزمایش روی گیره ها قرار می گیرد.

در اینجا باید تمام تلاش ها برای جلوگیری از آلودگی ثانویه از سیستم هوای فشرده انجام شود.
فقط یک نفس، عطسه یا برخورد انگشت کافی است تا کل نمونه مورد استفاده بی ارزش شود.
در پایش میکروبی هوای فشرده، توجه به تکنیک آسپتیک برای گرفتن نمونه میکروبی هوای فشرده واقعی ضروری است.

چرا تکنیک آسپتیک در بررسی کیفیت هوای فشرده بسیار مهم است؟

تکنیک آسپتیک اصطلاحی است که به حرکات، اعمال، لباس و نگرش هنگام کار در ظرفیت نمونه برداری علمی یا محیطی اشاره دارد.
در تست کیفیت هوای فشرده ممکن است نمونه محیطی آماده به نظر نرسد، اما اینطور است.
گرفتن نمونه کوچک از مشخصات میکروبی یک محیط استفاده و رشد آن در آزمایشگاه نیاز به مهارت و آگاهی دارد.
عملکرد تکنیک آسپتیک برای جلوگیری از آلودگی محیط‌ها و معرف‌ها توسط میکروارگانیسم‌ها است.
اولین اقدام این است که همیشه از حداقل تجهیزات حفاظت فردی مناسب استفاده کنید.
همانطور که در جدول زیر آمده است:

دستکش، محافظ چشم، روپوش آزمایشگاهی تمیز و توری مو.
قبل از دست زدن به هر وسیله ای، دستکش ها باید مالش داده شوند.
یا با ۷۰ درصد ایزوپروپانول الکل یا اتانول بیشتر یا مساوی اسپری شوند.
انجام ندادن این مرحله مهم تقریباً به احتمال زیاد منجر به آلودگی پلیت ها می شود.
در صورت شک، دستکش های خود را عوض کنید یا با الکل پاک کنید.
ساده ترین و مقرون به صرفه ترین راه برای کاهش آلودگی، کار روی یک محل کار ضد عفونی شده است.

استفاده از تکنیک های تست میکروبی هوای فشرده در صنایع

• صنایع غذایی که از قفسه های انبار نمونه برداری می کنند، در معرض گرد و غبار زیادی هستند.
• ضد عفونی کردن ناحیه‌ای که دستگاه سمپلر هوای میکروبی روی آن قرار دارد، باید کامل باشد.
• سپس صفحه تماس یا پلیت را برای نمونه برداری باز کنید.
• در آن باید پایین باشد تا هیچ ناقل میکروبی شناوری مانند گرد و غبار در داخل در گیر نکند.
  اینها همه نقاط آلودگی هستند که به راحتی قابل اجتناب هستند.
• اکثر پلیت ها با کیسه های استریل ارسال می شوند تا به آزمایشگاه برگردانده شوند.
• به راحتی می توانید در را به سمت پایین داخل کیسه استریل ارائه شده قرار دهید.
  با این کار می توانید از تمیز بودن دستکش اطمینان حاصل کنید.
• تکنسین های نمونه برداری باید مطمئن شوند که هرگز چندین پلیتی را همزمان باز نکنند.
• آب بندی پلیت ها بهترین حالت بعدی برای جلوگیری از آلودگی است.
• اگر مکانیزم قفلی روی صفحه وجود دارد، مطمئن شوید که پس از نمونه برداری، آن را قفل کنید.
• همیشه صفحه را پارافیلم یا چسب بزنید، این کار از افتادن درب در حین حمل و نقل محافظت می کند و رطوبت را در صفحه نگه می دارد.
• بهداشت شخصی خوب نه تنها از تکنسین نمونه گیری در برابر آلودگی های محیطی محافظت می کند، بلکه از نمونه ها در برابر آلودگی مانند پوست ریخته شده، خاک و گرد و غبار ناشی از لباس های خیابانی محافظت می کند.

درک نتایج یک گزارش ISO 8573-7

در ارائه گزارش تست میکروبی هوای فشرده، برای پایبندی به ISO 8573-7 باید معیارهای خاصی رعایت شود. در بالا ذکر شد، پلیت های قبل و بعد باید به صورت ۱> CFU/plate گزارش شوند.
تمایز بین CFU/plate و CFU/m3 به ترتیب زمانی انجام می‌شود که حجم هوا مورد آزمایش قرار نگیرد و ۱۰۰۰ لیتر هوا آزمایش شود.
در پایش میکروبی هوای فشرده بلانک استریل نیز باید عاری از آلودگی باشد و ۱> CFU/plate گزارش شود.
نمونه هوای فشرده باید در داخل محدودیت ها و مشخصات طرح نظارت تاسیسات قرار گیرد.
همیشه به یاد داشته باشید که اندازه گیری عدم قطعیت آزمایشگاه ها طبق ISO 17025 را در نظر داشته باشید.

اندازه‌گیری‌های آزمایشگاهی برای تضمین کیفیت هوای فشرده همیشه شامل عدم قطعیت هستند.
وقتی نتایج تحلیلی به عنوان بخشی از مبنایی برای تصمیم‌گیری‌هایی مانند قبول/شکست استفاده می‌شود، باید در نظر گرفته شود.
برخی از برنامه های نظارتی مستلزم این هستند که تعداد نمونه واقعی در محدوده اندازه گیری عدم قطعیت قرار گیرد.
معمولاً این مسئولیت بر عهده تأسیسات است، نه آزمایشگاه برای تعیین وضعیت قبولی یا شکست.

در پایش میکروبی هوای فشرده چه تحلیلی نیاز است؟

تنها تجزیه و تحلیل مورد نیاز ISO 8573-7، شمارش واحد تشکیل کلونی است.
با این حال، اگر یک مرکز نیاز به شناسایی میکروبی داشته باشد، رنگ‌آمیزی گرم برای کلونی‌های باکتریایی انجام می‌شود.
رنگ آمیزی گرم اکثر کلنی های باکتریایی را به دو گروه طبقه بندی می کند:

• گرم مثبت
• گرم منفی

اطلاعات اضافی در مورد شکل و مورفولوژی در رنگ آمیزی گرم ذکر شده است.
بیشتر ارگانیسم های بیماری زا را می توان با این روش ساده شناسایی کرد.
به عنوان مثال، اگر نمونه هوا به باکتری کوکسی (دایره ای) گرم مثبت آلوده شده باشد، نیازی به آزمایش لیستریا نیست؛
زیرا لیستریا یک باسیلوس (باکتری میله ای) گرم مثبت و بدون اسپور است.
البته لازم به ذکر است که این نمونه ها در عین آموزنده بودن، تصویری از سطح کنترل در سیستم هوای فشرده تاسیسات هستند.
نظارت مستمر و آزمایش سه ماهه یا حداقل دوسالانه برای تضمین کیفیت هوای فشرده توصیه می شود.

خلاصه تست میکروبی هوای فشرده

ISO 8573-7:2003 استاندارد پیشرو برای آزمایش هوای فشرده است.
ISO 8573-7 به قبل و بعد از پلیت ها، یک عدد بلنک استریل و مطلقاً عاری از آلودگی نیاز دارد.
ISO 8573-7 به یک سمپلر هوای ضربه‌ای معتبر برای شمارش واحدهای تشکیل دهنده مستعمره نیاز دارد.
برای تأیید، قبل از اجاره یا خرید، دفترچه راهنمای OEM را بخوانید.

تکنیک آسپتیک برای تست پایش میکروبی هوای فشرده مورد نیاز است.
اگر آن را یاد بگیرید، در هزینه های شما صرفه جویی می شود.
و بالعکس، اگر این کار را نکنید برای شما هزینه زیادی دربر خواهد داشت.
ISO 8573-7 برای تضمین کیفیت هوای فشرده فقط به شمارش واحد تشکیل کلنی نیاز دارد.
تمایز لکه گرم روشی آسان برای شروع فرآیند شناسایی بیماری زا است.