خشک کردن آب از هوای فشرده چه راه هایی دارد؟

راه های مختلفی برای حذف آب و رطوبت از هوای فشرده (خشک کردن) وجود دارد.

فوق فشرده سازی

اولین روش فوق فشرده سازی است، در این روش فشار به یک سطح بالاتر از فشار هوا فشرده مورد نیاز افزایش می یابد
و در این فشار بالاتر قطرات آب آزاد حذف می شوند در مرحله بعد،
فشار به فشار هوای فشرده مورد نیاز کاهش می یابد،
در این مرحله فقط بخار آب در هوای فشرده موجود است که رطوبت نسبی آن به زیر ۱۰۰٪ کاهش یافته است.

سرد کردن

روش دوم سرد کردن است ،
در این شیوه هوا فشرده به دمای پایین تری سرد می شود.
در درجه حرارت پایین، رطوبت نسبی بیش از ۱۰۰٪ و به شکل  آزاد است  که قطرات آب تشکیل می شوند.
این قطرات آب آزاد  جمع آوری و حذف می شود.
و در مرحله بعد دمای هوای فشرده دوباره افزایش می یابد.
از این مرحله به بعد، تنها بخار آب در هوا ی فشرده وجود دارد که رطوبت نسبی  آن به کمتر از  ۱۰۰٪ کاهش یافته است.

خشک کردن شیمیایی

سومین روش خشک کردن شیمیایی  است که اغلب مورد استفاده  قرار می گیرد.
در این روش رطوبت با جذب عمقی و یا جذب سطحی در یک ماده خاص حذف می شود.
با جذب عمقی (Absorption)، رطوبت در یک مایع یا پودر هیگروسکوپیک محبوس  می شود.
در واقع رطوبت به این مواد می چسبد و   برای عملیات بیشتر نیاز به حذف و جایگزینی با مواد جدید می باشد..

به واسطه جذب سطحی (Adsorption)  ، رطوبت در دانه های هیگروسکوپی( مواد جاذب )  جذب می شود.
مولکول های رطوبت از طریق جذب به منافذ این مواد منتقل شده و از طریق اتصال فیزیکی و تراکم مویرگی انباشته می شوند.
در این مورد، وقتی دانه ها اشباع می شوند، برای جذب آب مجدد، باید احیا شوند. احیا سازی می تواند با گرم کردن دانه ها و یا ارسال هوای بسیار خشک به مواد جاذب انجام پذیرد، در هر دو مورد نیروهای اتصال  آب شکسته و مولکول های آب از مواد جاذب حذف می شوند.